Soru-Cevap

Sitenin yeni bir üyesiyim, öncelikle herkese merhaba…

Ben de bir özel eğitim merkezinde “psikolog” olarak ( kimliği veya unvanı ile daha doğru olacak galiba ;)) çalışıyorum.

Yazmak istediğim konu tırnak içinde yazdığım psikolog olarak çalışmakla ile ilgili… Bilirsiniz bir özel eğitim merkezinde en az 4-5 farklı alandan mezun uzman çalışır. Genel de de bu farklı uzmanlık alanlarından gelen kişiler çocukların zihinsel-bilişsel, dil, özbakım, sosyal… gelişimlerini desteklemeye çalışırlar. Ancak “bence maalesef” bu çalışmalar sırasında “psikolog” da çocukların tüm bu gelişim alanlarını desteklemeye uğraşır. Çünkü kendisinden beklenen budur.   Kavram eğitiminden tutun, okuma-yazma öğretimi, matemetik öğretimi dahi yaparlar. Mezun olunurken hiç hayal etmeyecekleri bir işin içinde bulurlar kendilerini.

Ama tabii idarenin beklentisi budur, görüşünün aynasıdır zaten bu. Tüm uzmanlar “DERSE GİRECEK ELEMAN” olarak görülür. Aldığı diplomanın üzerinde yazan uzmanlık, unvan herneyse önemsizdir. Herkes aynı işi görür.

Bu bahsettiklerim birçok özel eğitim kurumunda, (idarecilerce) ekonomik nedenler ileri sürülerek yapılan uygulamalar, bilirsiniz. Ancak bence bu uygulama özel eğitim çalışmalarının en büyük yanlışıdır.

Oysaki bir psikolog eğitimi-mesleki yetki ve yeterliliği kapsamında çocukların akademik ve özbakım ihtiyaçlarını karşılamak haricinde yapabileceği çok fazla şey vardır. Ancak sadece“derse girmek” olayı zamanla psikologu bir öğretmen kimliğine sokuyor ister istemez. Ben bu durumun hem özel eğitim alan çocuk ve ailesinin gereksinimlerinin karşılanması, hem de psikologların mesleklerini yapabilmelerinin önünde çok büyük bir engel olarak görüyorum.

Bilmiyorum sizler nasıl değerlendiriyorsunuz bunları.. belki bazılarınız sadece psikolojik hizmet veriyor (çocuk ve aileye), bazılarınız belki de sadece eğitimci olarak çalışıyor, bazılarınız da her şeyi yapmaya çalışıyor (ki ben öyleyim ;))…Şahsen benden beklenen çocuğun her alandaki gelişiminin desteklenmesi ve bu amaçla tüm gün 8 saat derse girmek. A  tabii bir psikolog olarak çocuğun psikolojik sorunlarına yardımcı olmak, aileyle çalışmak ta var… (Hafta da kalan birkaç boş seansıma da aile görüşmelerini sıkıştırmak şeklinde yapılan). Ancak bu bence böyle olamamalı.  Bunları değiştirmek te bireysel çabalarla imkansız. Bu konuda psikologların bir “mesleki duruşunun” olması, ortak bir bilinç ve kararlılıkta hareket etmesi gerekiyor.

Bu konuda derneğimizin bazı çalışmalara başladığını biliyorum, ne durumda onu bilmiyorum.  Ancak bu çalışmaları beklemek yerine kendi çalışmalarımızı ve mesleğimizi ne ölçüde yapabildiğimizi sorgulamak ve bunları tartışmak gerekiyor.

Peki psikolog neler yapabilir akademik eğitimler dışında?

• çocuk ve ailenin yaşadığı psiko-sosyal sorunları konusunda çeşitli çalışmalar (duygusal-davranışsal sorunlar… az- çok bunlar yapılıyor, ancak benim bahsettiğim bu işin daima takip edilerek ve tüm kurum içindeki çocukları kapsayacak şekilde yapılması..sadece dersine girilen çocukların değil) Ortalama 100 çocuk ve ailesine bir psikologun düştüğü bu kurumlarda bu hizmetlerin sınırlı kalması ne büyük kayıp…ki aileler bu tip hizmetleri genelde talep eder.
• çocuğun eğitiminin önünde engel oluşturan etkenler üzerinde çalışmak-aile tutumlarından tutun, okul ortamı ve özel eğitimdeki öğretmeni ile ilişkilerini ayrıntılı bir şekilde araştırmak
• anne – babaların yaşadıkları ne çok sorun var…ne çok ihtiyaçları var..bilgi edinme, çevreye açıklama, evde nasıl eğitim verecekleri ve yaşadıkları psikolojik sıkıntılar..
• ortak sorunları olan çocukların anne babaları, hatta ortak sorunları olan anne-babalar…
• çok önemli olduğunu düşündüğüm ve dernekten aldığım “özel eğitimde psikolojik hizmetler” konulu eğitimde önemle üzerinde durulan bir başka konu-Özel eğitim ihtiyacı olan çocukların kardeşlerinin yaşadıkları sorunlar, ki bu çocuklar kardeşlerinin farklılıkları-engelleri nedeniyle sağlıklı çocuk olarak ebeveynlerinden olumsuz muameleler görebilmektedir (mükemmel çocuk olma, suçluluk duyguları yaşama, yaşından büyük sorumluluklar taşıma…)

İlk aklıma gelenler bunlar, birlikte bunları çeşitlendirebiliriz. Bence sadece bunları yapsak ve de hakkıyla yapsak bu bizim bu çocuk ve ailelere verebileceğimiz en büyük hizmet olur. Ayrıca başka şeylere vaktimiz de kalmaz. Ama tabii kuruma maddi kazanç sağlayamayız, bu da nasıl karşılanır bilemem ;)

Kendimce, çalıştığım kurumda bu konulara destek vermeye çalışıyorum, ama dediğim gibi boş kalan seanslarımda..

Bence ilk işe girerken yapılan anlaşma da tavrımızı koymamız gerekiyor ve mesleki yetki ve sınırlılıklarımızı düşünerek ve anlatarak bir mesleki tavır içinde olmamız gerekiyor..tabii bunun içinde benim bahsettiklerime katılmak gerekiyor :) biliyorum ki benden farklı düşünen meslektaşlarım olacaktır..

İyi çalışmalar herkese..

Psk. Esra Arda Akbaş

Bugün iş görüşmesine gitti bana edilen teklif 40 saat özel egitim dersine gireceksin. Ben psikologum herkes işini yapmalı. Eger özel egitim mezunu olsaydım o zamanda baska işleri yaptıtırlardı. Gelinen durum cok üzücü

psikolog Esra Arda Akbaş arkadaşıma tamamiyle katılıyorum. saygılar

Zaten ben de bu işin böyle olmadığını vurgulamak istemiştim ;) Biçok kurumda çalıştım ama istenince idealdeki bazı şeylerin (Küçük kurumlarda bile)  yapılabileceğini de gördüm, biraz daha maddi özveri gerekiyor. Psikolog eğitim versin, ama bir psikologun desteğine ve eğitimine ihtiyaç duyan çocuklara... Ama ailelerin yardımsız kalmaları, ya da üstünkörü bir şekilde desteklenmeleri ile "ekonomi yapmak" kurumları kurtaracak şey değildir.  

Bir de şu kurumların varlıklarını devam ettirme çabaları konusu artık özel eğitimin doğru dürüst uygulanmasının da önüne geçmeye başladı. Kaygılar öyle çok ki iş çığrından çıkacak.. Hem personel hem de idare ne yapacağını şaşırıyor, bunları biliyoruz. Ama durum böyle diye bizlerin sürekli bu durumları idare mi etmemiz gerekiyor. Bence bazı kriterler artık oturmalı, en azından uzmanlar alanlarını korumayı bilerek ve yine işbirliği içinde çalışabilirler.

sonuçta ben bir psikologum ve bu mesleğin sıkıntılarını daha iyi biliyorum. Diğer mesleklerinde mağdur olduğu konular elbette var..Peki ya sizce bunları takan kaç kurum var. Çok çok azı..Çoğu için önemli olan işlerin bir şekilde yürümesi, seansların yapılması.

Benim sorguladığım nokta bizlerin içi ne kadar rahat, tükenmişliklerimiz ne durumda? Bu alanın sıkıntılarına isteyerek kaç kişi katlanıyor? Vallahi tayini çıkıpta özel eğitimi tercih edene  rastlamadım. Çünkü çalışma koşulları "çalışamamaya " yol açmaya başladı..

 Yine de iyi çalışmalar...

Esra hanım çok haklısınızda maalesef o iş öyle olmuyor.Kurumlara eğitimci olarak psikolog,PDR,Sosyal hizmet uzmanı,Çocuk Gelişimi ve eğitimcisi vs.çalıştıracaksınız denmiş.Gerci şimdi ikiye indi ama bir de beş meslek elamanı zorunluğu getirilmiş.

Kurum aldı beş meslek elamanını.SHU diyor benim işim eğitim değil,Psikolog aynı şeyi söylüyor,diğeri başka bir şey.Geriye kala kala bir Özel Eğitimci kalacak,o da piyasada bulunamıyor.Kimi sosyal inceleme,aile çalışması diğeri  psiklojik sorunların çözümüyle uğraşacak.Ama devlet bu işlere para vermeyecek.Ay sonundada bir sürü insan maaş bekleyecek.

Herkes biz okuma yazma öğretmeyi,kavram ,özbakım becerisi vs. öğretmeyi bilmediğini ve kendi bildiği işi yapmak istediğini söylüyoı.Ortada bilen adam az ve gelip çalışmıyor.Hrhalde bilmeseler bile en kolay öğrenebileceğini düşündükleri meslek elamalarına verdiler bu görevi.Zamanla nu sorunda aşılır umarım.YÖK milletin elbisesiyle uğraşacağına biraz da eğitim planlaması yapsa,her ile su ürünleri fakültesi açıp bir sürü işsiz ünv.mezunu yetiştireceğine özel eğitimin çeşitli dalları için uzman yetiştirseydi,şimdi herkes kendi işini yapardı.

Bende bir otizmli genç olarak katılıyorum görüşlerinize ESRA ARDA AKBAŞ.. Ben de özel egitim merkezine gittiğimden biliyorum . Psikologlarla derse girip ders işlemek bana da mantıklı gelmiyor. Bizlerde faydalanamıyoruz.. Psikologların kesinlikle bir mesleki duruşu olması gerekiyor ama sadece üç-beş kişiyle olmaz tabii.. Psikologlar Derneğinin de bu işe el atması gerekiyor dediğiniz gibi.. Zaten sağlık sektöründe Psikologların atanması zor, egitim sektörüne gelecek olursam da durum karışık.. Özel Eğitim Merkezlerinde de durum böyle olunca.. Psikolog arkadaşlar da kendi ofisini açmak zorunda kalıyorlar çünkü kendi mesleklerini yapamadıkları için..